کاشی کاری های مساجد، خطوطی در هم رفته و آیاتی ناخوانا
مساجد یکی از اماکنی هستند که اکثر ایرانی ها به آنجا رفت و آمد می کنند. بسیاری از مردم برای ادای فریضه نماز به مساجد می روند و اقشار دیگر به مناسبت های دیگری همانند عزاداری، مجالس ترحیم و ... یک بار هم که شده به مسجد می روند. از این لحاظ مساجد به واسطه ویژگی های خاصی که دارند می توانند به نوبه خود تاثیرات فرهنگی و مذهبی بالایی بر افرادی داشته باشند که در آنجا حضور می یابند.

یکی از خصوصیات مساجد نوع معماری خاص و متفاوت آن با بقیه اماکن است. معماری مساجد معمولا شامل گنبد، گلدسته و کاشی کارهایی است که عمدتا با آیاتی از قرآن تزیین شده اند. استفاده از آیات قرآن در معماری مساجد علاوه بر زینت بخشیدن به مساجد می تواند برای دقایقی هم که شده انسان را نسبت به مسائل مذهبی و معنوی متذکر سازد. اما واقعیت این است که این آیات چنان تو در تو و با خطوط پیچ در پیچ نوشته شده اند که نه زیبایی خاصی به مساجد می بخشند و نه پیامی را به انسان منتقل می کنند. این سبک استفاده از آیات قرآن که در معماری برخی مساجد قدیم استفاده می شده است بدون تغییر خاصی هم اینک نیز استفاده می شود و مساجد پر شده است از آیاتی که ناخوانا هستند.

البته استفاده از نوشته ها و خطوط در بناهای قدیمی نیز مسبوق به سابقه بوده است چنان که در بسیاری از آثار به جا مانده از ایران باستان می توان کتیبه های زیادی را یافت. اما برعکس آنچه در مورد آیات قرآن در مساجد امروزی اتفاق افتاده است نگارندگان کتیبه ها علاقمند بوده اند که افراد مختلف قادر به خواندن کتیبه ها باشند و پیام آن را دریافت کنند. در حقیقت نکته ظریفی در این کتیبه ها وجود دارد و آن اینکه در تعداد زیادی از آنها علاوه بر زبان فارسی باستان از دو زبان رسمی دیگر آن زمان یعنی عیلامی و بابلی نیز استفاده شده است تا اقوام مختلف آن زمان که در حوزه امپراطوری ایران قرار داشته اند متن کتیبه را متوجه شوند. به عنوان نمونه می توان به کتیبه های گنج نامه اشاره کرد که متن های آن در سه ستون و به سه زبان مختلف نوشته شده اند.
به دیگر سخن، هدف نگارندگان کتیبه ها نشان دادن میخ های خط میخی نبوده است بلکه هدف آنها این بوده است که دیگران نیز کتیبه ها را بخوانند و به عظمت امپراطوری آن زمان پی ببرند. همچنین از آنجا که سرزمین ایران بین اقوام مختلف دست به دست می شده است کتیبه ها معمولا بر فراز بلندی ها حک می شده اند تا از آسیب زمانه در امان بمانند که البته چنین نیز شده است. در واقع ما یک هوشمندی را در نگارندگان این کتیبه ها مشاهده می کنیم که قصد معرفی کردن و جاودانگی خویش را داشته اند و بطور برعکس یک کج سلیقگی در استفاده از آیات قرآن را مشاهده می کنیم که باعث شده که آیات این کتاب جاودانه در مساجد که مذهبی ترین مکانها هستند مهجور بمانند.
برای اصلاح وضع موجود گام اول می تواند تدوین یک استاندارد برای مساجد باشد. اصولا باید مشخص شود که مساجد تا چه حد و چگونه باید تزیین شوند. تدوین این استاندارد و عمل به آن باعث خواهد شد تا بسیاری از کاشی کاری ها و تابلوهای زینتی ولی بی اثر که حاوی آیات قرآن با خطوط پیچ و تاب خورده هستند و متاسفانه گاهی اوقات از نقوش پرندگان و حیوانات نیز در آنها استفاده شده است و هزینه های گزافی نیز برای آنها پرداخت می شود از مساجد جمع آوری شده و مساجد روی سادگی به خود ببینند. در فضای داخلی مساحد آن چیزی که بیشتر از همه نیاز آن احساس می شود متن تعقیبات نماز است که می تواند با خطوط خوانا و درشت در مقابل نماز گزاران نوشته شود. آنجا هم که نیاز به استفاده از آیات قرانی وجود دارد می توان از خطوط زیبای و خوانا استفاده نمود. همچنین می توان ترجمه فارسی آیات قرآن را نیز در زیر آن ها نوشت تا مخاطب معنی آیات را متوجه شود. به تعبیر دیگر بجای پیچیده و متکلف کردن می توان به سمت آسان کردن و همه گیر کردن گام برداشت. در پایان باید یاداور شود که مسجد اولین و مهمترین پایگاه مذهبی است و هر اصلاحی در مسجد باعث اصلاح بزرگتری در جامعه مذهبی ما خواهد شد.
بسم الله الرحمن الرحیم